dag 7&8

Dag 7

Allereerst onze excuses voor de late update. Het was voor ons moeilijk om tijdens de tour een internetcafe te bezoeken. Maar hier dan een bericht over de tour.

Vanuit de 'moderne' stad Sarajevo reden we langs prachtige natuur richting Mostar, een sprookjesachtig mooie stad. Omdat het een ontzettend warme dag was besloten we om voor de lunch een stop te maken bij de rivier, de Buna. Deze rivier komt vanuit de bergen en is ijskoud. Bij een plek waar het water de berg verlaat liet een otomaanse koning een huis bouwen. Dit huis konden we bezoeken, maar alle vrouwen moesten wel een hoofddoek dragen. De plek was betoverend mooi, we hebben hiet tijdens de lunch nog lekker van kunnen genieten. Aangekomen in Mostar bleek al vrij snel dat het nog steeds te heet was om acts te doen, en kregen we de tijd om naar het openluchtzwembad te gaan! Jammer genoeg hadden we maar een half uurtje en toen moesten we alweer terug naar het hotel.

Na het eten zijn we met de gehele groep naar het centrum van de stag gelopen om daar de brug te bekijken. Op de brug kregen we de volgende uitleg te horen:

De brug verbind het Kroatische en het Bosnische deel van Mostar aan elkaar. In de oorlog waren het aan de ene kant de kroaten en de moslims die vochten om Mostar en aan de andere kant het Servische leger dat probeerde Bosnie en Herzegovina Servisch te maken. De inwoners van Mostar zaten dan ook in een val. In deze tijd is de brug dagelijks beschoten totdat hij uiteindelijk instortte. Naar aanleiding van officiele bouwtekeningen uit het Otomaanse tijdperk is de brug opnieuw opgebouwd. De brug staat symbool voor de verbondenheid en vereniging van de twee bevolkingsgroepen die in Mostar leven. Toch kregen we voor wij de stad ingingen de waarschuwing om hier niet over de praten met de lokale bevolking. Er zijn nog steeds spanningen, Kroaten en Moslims hebben bijvoorbeeld eigen cafes waar zij elkaar ontmoeten.

Op dit moment is de brug een toeristische trekpleister, er zijn bijvoorbeeld professionele duikers die voor geld van de 27 meter hoge brug afspringen.

Na wat vrije tijd in de stad zijn we samen teruggelopen naar het Hotel.

Het was een vermoeiende dag, ook al hebben we veel vrije tijd gehad.

Dag 8

De wekker stond vandaag weer vroeg. 7.00 uur ontbijt om naar Srebrenica te vertrekken. Helaas moesten wij hier afscheid nemen van Jolanda omdat zij niet meer met ons mee kon reizen. We hopen dat het nu beter met haar gaat! Onderweg hebben we ook afscheid genomen van Amariszi, voor hun was de tour afgelopen. Door deze gebeurtinissen kwamen wij wel veel later aan in Srebrenica aan dan de bedoeling was. Rond een uur 15.00 arriveerden we bij het Emmaus centrum, waar jongeren overnachten die meewerken aan de wederopbouw van Srebrenica door middel van verschillende projecten. Hier kregen we een lunch waarna we helaas weer door moesten, op naar de gastgezinnen waar we die avond zouden gaan slapen.

Er stond eigenlijk in de planning om vandaag naar het memorial centre te gaan, dit werd echter verschoven naar de volgende dag.

Die avond kwamen we met zijn allen bij elkaar in het park. Maartje had een prachtig gebaar voorbereid; iedereen kreeg een breeklicht die we tegelijk braken, hierdoor werd de donkere avond verlicht door gekleurde lampjes waarmee we zwaaiden. Deze bandjes zouden ons de volgende dag bij het memorial centre kracht geven.